Joden en moslims willen een dier niet verdoven omdat er dan bloed in het vlees achterblijft. Bloed is een teken van leven en mag daarom niet in het eten belanden. Omdat dierenwelzijn ook voor joden en moslims belangrijk is, zijn er strenge regels gemaakt hoe een dier ‘ritueel’ geslacht moet worden: alleen getrainde slachters mogen met scherpe messen een dier via de hals opensnijden, zodat het niet onnodig lijdt.

Thieme wil hier een einde aan maken. ‘Een lange, onverdoofde doodsstrijd voor dieren omwille van religieuze riten is onbestaanbaar in het Nederland van nu’, aldus Thieme. De Tweede Kamer was het daar begin dit jaar mee eens. Vorige week sprak de Eerste Kamer over haar voorstel, maar daar vond men godsdienstvrijheid belangrijker, waardoor haar voorstel morgen weggestemd zal worden.

Maar de strijd van Thieme is nog niet gestreden. Zij kondigde meteen aan volgend jaar met een nieuw voorstel aan de slag te gaan. Maar waarom toont zij geen begrip voor de joden en moslims? Waarom gaat zij niet met hen in gesprek om de procedures rondom het ritueel slachten te verbeteren waar dat kan?

Dieren lijden sowieso bij het slachten, verdoofd of onverdoofd. Ik vind het belangrijker om goed voor een dier te zorgen terwijl het leeft, en het met zo min mogelijk lijden te doden. Dierenwelzijn is ontzettend belangrijk, maar godsdienstvrijheid ook. Ik ben een dierenliefhebber. Maar ook een vrijheidsstrijder.

Deze column is geschreven door Robert Heij (voorzitter PerspectieF) en verscheen op 19 december op de website van NEO (EO-jongeren).