Basketballen zonder benen ligt politici niet erg (De Volkskrant)

maandag 01 november 2004 00:00

Bron: De Volkskrant, 1 november 2004

ALMERE - Haagse en Hilversumse coryfeeën vroegen aandacht voor gehandicaptensport. Ze speelden basketbal in rolstoelen. Wouter Bos ging op zijn rug.

De opening van het Sportjournaal, dat worden de rolstoelbasketballers nooit. Want ze kunnen niet eens dunken, sprak tv-man Mart Smeets ooit. Maar zaterdag werd de sport opeens ontrukt aan de anonimiteit. Aan de rand van het rolstoelbasketbalveld in Almere waren liefst vier tv-zenders te ontdekken.
Opzet geslaagd, sprak ChristenUnie-parlementariër André Rouvoet, in het scherpe licht van de camera's. Hij had voor het goede doel van de slecht bedeelde mindervalidensport zelf de korte broek aangetrokken en collega-lijsttrekker Wouter Bos (PvdA) naar een activiteit van zijn jongerengroep PerspectieF weten te lokken.

Het goede doel van de avond in Almere was de ondertekening van het manifest Geef Gehandicaptensport Vrij Spel. De activiteit was een demonstratiewedstrijdje (tweemaal tien minuten, uitslag 30-6) van een stel BN'ers - met de onvermijdelijke ex-politieman Klaas Wilting - tegen een gemengd team van heuse Nederlandse rolstoelbasket-internationals.

Aanvoerder Anton de Rooij, een paralympische held uit Athene, wist zich omringd door louter scherpschietende vrouwen. Rouvoet en Bos hadden in de bondsdirecteur van de basketbalbond Hans Gootjes en Amsterdam Astronauts-schutter Joe Spinks hun beste mensen.

Gootjes was als oud-coach van een Europees kampioensteam in het rolstoelbasketbal gewend aan de rollende stoel. Hij had zich destijds zelfs in het dagelijks leven tot de rolstoel verplicht, om het gevoel van zijn spelers te kunnen delen.

Spinks had alleen zijn gigantische handen in te brengen en scoorde bij 22-0 de eerste punten van de ChristenUnie-gelegenheidsformatie. Het was de politici toen al duidelijk wat ervaring en handigheid in een rolstoel vermogen.

Ze werden `weggereden' door de mensen met een beperking. Bos, in zijn rode rolstoel, ging in de tweede helft liefst twee keer op rij op de rug. Rouvoet deed die achterwaartse val in de warming-up reeds voor. Het ontbreken van een stabilisatiewieltje was debet aan die valpartijen.

De bewondering voor de vermogens van de mensen met een handicap kwam er bij beide politici met overgave uit. `Dit is een echte sport', sprak Bos bezweet. `En zoals deze rolstoelbasketballers het doen, is het zelfs topsport.'

De PvdA-politicus had enkele keren zijn karretje proberen te parkeren in de rijlijn van een tegenstander: hij werd moeiteloos omzeild. Aan het eind hield Bos zich zelfs niet meer aan de regels. Hij nam de basketbal op schoot en reed, met meer dan de twee toegestane rukken aan het wiel, naar de overkant, om daar slechts de ring te raken. Zijn verklaring: `Je kunt er natuurlijk helemaal niks van. Maar dat maakt je alleen nog maar fanatieker.'

De avond, waarop om meer Haagse en Hilversumse aandacht werd gevraagd voor de gehandicaptensport, werd opvallend genoeg gemeden door de grote voorvechter van die zo geplaagde sportgemeenschap in Nederland: VVD'er Jan Rijpstra. De ex-gymleraar heeft het manifest van PerspectieF en de CG-raad (chronisch zieken en gehandicapten) ook niet getekend.

Daar komt op deze mooie avond plots de politiek om de hoek zetten. De oppositie, in dit geval inclusief SP, Groen Links en Nawijn goed voor zeventig zetels, weert zich voor meer geld voor de gehandicaptensport. De regeringscoalitie (CDA-VVD-D66) is daarentegen voor bezuinigingen en daarom kan Rijpstra niet tekenen voor een initiatief dat normaliter uit zijn koker had kunnen komen.

Er moet, volgens het manifest, meer geld komen om de 350 vervoerskilometers die door het rijk bekostigd worden, uit te breiden. De fiscus zou bovendien sponsoring van gehandicapte sporters extra vriendelijk moeten behandelen.

Waar Rijpstra blind voor zou tekenen, is punt 3 uit het manifest (aandringen bij de NOS om de sportverslaggeving met vijf procent per maand te verminderen en in die uren gehandicaptensport uit te zenden).

Rijpstra ontbreekt in Almere, al staat hij bekend als de man die actieve sport onder zijn Kamer-collega's aanmoedigt. Als aanvoerder van het parlementariërselftal heeft hij zelfs een reputatie te verdedigen. Op 17 november zien ze hem weer, op de hockeyvelden van Klein Zwitserland, voor een goede-doelwedstrijd. Rouvoet en Bos hopen op een selectie.

« Terug

Reacties op 'Basketballen zonder benen ligt politici niet erg (De Volkskrant)'

Geen berichten gevonden

Log in om te kunnen reageren op nieuwsberichten.

Archief > 2004

december

november

oktober

september

augustus

juli

juni

april

maart

februari

januari